در سال 1991 ایده‌های مربوط به بلاک‌چین مطرح شدند، اما تا پیش از اینکه بیت کوین در سال 2009 توسعه یابد و تکنولوژی بلاک‌چین توجه بیشتری را به خود جلب کند، شناخته‌شده نبود. بیت کوین توسط یک فرد یا گروهی تحت عنوان ساتوشی ناکاموتو ساخته شد. بااینکه هنوز مشخص نیست که ساتوشی ناکاموتو کیست، نوآوری تکنولوژیکی آن‌ها تأثیر بزرگی بر روش ایجاد و استفاده از پول در دنیا گذاشته است.

بسیاری از بلاک‌چین ها به‌عنوان یک لجر توزیعی عمل می‌کنند که از طریق استفاده از کریپتوگرافی، داده‌های دیجیتال را ثبت و از آن‌ها محافظت می‌کند. این تکنولوژی اغلب برای شبکه‌های ارزهای دیجیتال به کار می‌رود (رمزارزها)، اما ماهیت غیرمتمرکز و امن، آن را به ابزاری قدرتمند برای بسیاری از دیگر صنایع تبدیل می‌کند.

با رشد فضای رمزارزها و توسعه راه‌حل‌های مبتنی بر بلاک‌چین، یادگیری نحوه به‌کارگیری این تکنولوژی مبتکرانه در دیگر سناریوها اهمیت بسیاری دارد.

حذف نیاز به اعتماد و امنیت پرهزینه سبب شده است تا بلاک‌چین کارآمدی بیشتری داشته باشد. به‌علاوه، شبکه غیرمتمرکز را می‌توان به‌عنوان یک پایگاه داده شفاف که همه حاضرین در بازار قابل به رؤیت آن هستند تنظیم کرد. ازاین‌رو، تکنولوژی بلاک‌چین توانایی برای ایجاد یک سابقه (record) توزیعی و یکپارچه فراهم می‌سازد. این موضوع فرصت‌هایی را برای بهبود عملکرد و امنیت بسیاری از صنایع و سازمان‌ها (برای مثال: خیریه، زنجیره تأمین، بهداشت و …) ارائه می‌کند.

خیریه:
بسیاری از سازمان‌های خیریه در سراسر دنیا در تلاش برای رفع مشکلات موجود درزمینهٔ مدیریت منابع، شفافیت عملیاتی و حاکمیت مؤثر هستند. تکنولوژی بلاک‌چین می‌تواند قطعاً به این نهادها کمک کند تا فرآیند دریافت و مدیریت وجوه را بهبود بخشند.

ادامه مطلب...(کاربردهای بلاک‌چین)